Wij hebben de cursus babygebaren gevolgd toen onze dochter Jet 6 maanden oud was.
Toen ze kon zwaaien (bij 7 maanden) wisten we dat ze in staat zou zijn om gebaren te terug maken, en is het grote volhouden begonnen.
Bij 9 maanden kregen we de eerste (herkenbare!) gebaren terug van haar. Lekker, op en drinken.
Het concept van communicatie is voor haar daar begonnen. Het feit dat de communicatie dus duidelijk van twee kanten kwam heeft haar heel erg geholpen om zichzelf duidelijk te maken.
Zo kon ze gebaren dat ze iets hóórde (ze wees naar haar oor). Als ze dat niet had gekund had ik waarschijnlijk gezegd door haar enthousiasme: wow wat een mooie boom he?! Terwijl zij nu duidelijk kon maken dat ze een hond hóórde blaffen.
Inmiddels is ze 1,5 en praat ze ontzettend veel. Ze begint nu met zinnetjes van 2 of 3 woorden. Ze kan heel goed uitleggen wat ze vandaag gedaan heeft of wat er is gebeurd als ze bijvoorbeeld is gevallen.
Op het consultatiebureau verwachten ze van een kindje van 1,5 dat ze 5 woorden kunnen zeggen. Ik denk dat onze dochter inmiddels minimaal het tienvoud daarvan kent.
Zelf gebruiken we de babygebaren nu minder omdat het minder nodig is maar bij nieuwe woorden waar ik de nadruk op wil leggen pas ik regelmatig een nieuw woord toe. Zo hebben we nu het gebaar voor “laatste” in gebruik. Laatste keer glijden, dan gaan we naar huis. Dat maakt het voor haar heel duidelijk.
Of in het winkelcentrum kun je van een afstand met oogcontact duidelijk maken “ga je mee?”.
Natuurlijk blijft ze een dreumes en doet ze zeker niet altijd wat ik van haar vraag, maar ze begríjpt ons in elk geval heel goed.
Bij sommige woorden gebruikt ze zelf nog wel het gebaar. Een schaap en een aap noemt Jet beiden aap, maar bij schaap voegt ze het gebaar voor schaap toe.
Ook de leidsters op het kinderdagverblijf hebben inmiddels een cursus bij Saskia gevolgd. Wat super leuk is en ik denk nuttig voor alle kinderen. Maar wat ik bijzonder vind om te zien is dat Jet heel snel wist bij wie gebaren wel zin had en bij wie niet, als iemand niet reageerde op gebaren deed ze dat na een aantal pogingen ook niet meer.
Zodra Jet een gebaar had waarmee ze echt iets duidelijk wilde maken (zoals drinken, of “nog meer”) dan vertelde ik dat wel aan de leidsters zodat ze mogelijk begrepen wat Jet wilde ‘vertellen’.
Laatst verbaasde ze ons nog door een stuk of 5 babygebaren van dieren te laten zien, die we al maanden niet gebruikt hadden. Blijkbaar had ze toch ergens opgeslagen wat de babygebaren voor poes, hond, beer, varken en konijn waren. Zij en wij waren super trots!
Wat ik fijn vond aan het volgen van de cursus bij MiniTolk, is dat je naast de babygebaren ook tips krijgt over hóe je ze kunt implementeren in je dagelijks bestaan. Wanneer en op welke manier je ze kunt inzetten. Dat heeft eraan bijgedragen dat we ook echt doorgezet hebben tot we een eerste reactie kregen. En het enthousiasme waarmee Saskia dit doet, werkt gewoon aanstekelijk!
Kortom als ik één tip mag geven aan (aanstaande) ouders, dan is het absoluut een cursus babygebaren (naast heel veel hydrofielen, heel veel!). En dat meen ik!
Het geeft je zoveel rust als je baby of dreumes je iets duidelijk kan maken zonder gehuil of gejammer en het is onbetaalbaar om dat trotse koppie te zien als je begrijpt wat ze bedoelen!
Oh ik kan blijven schrijven! 😉
Shirley Voermans